Όταν τελειώσαμε με το φλουρί και τα λοιπά, πιάσαμε την συζήτηση. Εγώ ρωτούσα και ο καπετάνιος μετέφραζε. Τα παιδιά απαντούσαν, πότε συγκινημένα, πότε χαμογελαστά. Επειδή είδα όμως πως έχανα την μπάλα, λόγω της διαφορετικής γλώσσας, είπα στον καπετάνιο να τους ρωτήσω όλους την ίδια –περίπου- ερώτηση. Έναν έναν με την σειρά, και θα κρατούσα σημειώσεις για να τις ανεβάσω στο ίντερνετ, ώστε να τις δουν στην χώρα τους οι δικοί τους!
(Μάλιστα είχα πει, πως θα τα έχω έτοιμα την άλλη μέρα, αλλά δεν είχα υπολογίσει καλά τον όγκο της δουλειάς. Πέρα απ' τις υποχρεώσεις της οικογένειας, τώρα που προέκυψε να μην δουλεύω για λίγο καιρό, πρέπει και να κοιμηθώ! Συγγνώμη, για την καθυστέρηση παιδιά! Πάντως οριεντάλ, βρήκα!)
Τρελάθηκαν απ’ την χαρά τους τα παιδιά! Μπορεί να μην είχαν όλοι ίντερνετ, να μην κατείχαν, μα εκεί στην μακρινή πατρίδα τους, είχαν όλοι τους οικογένεια ή και παιδιά και όλοι σίγουρα συγγενείς και φίλους που θα τους έβλεπαν!
Κάθισαν λοιπόν ήσυχα και μιλούσε ένας ένας και πριν μιλήσει, ή αμέσως μετά, εγώ τον φωτογράφιζα μόνο του. Φοβόμουνα ότι δεν θα ήθελαν, μα εκείνοι έλεγαν στον καπετάνιο: «Εμένα δεν με φωτογράφησε!»
Εγώ είπα να ξεκινήσουμε με την σειρά «απ’ την άκρη», για να μην μπερδευτώ, αλλά ο καπετάνιος είπε: «Όχι! Στο καράβι πάμε βάση σειράς» και ξαναπήρε πάλι εκείνη τη λίστα με τα ονόματα, όπως είχε κάνει και όταν έκοβε και μοίραζε τα κομμάτια του τσουρεκιού.
Πρώτος στη λίστα απ’ τους εναπομείναντες στο καράβι ήταν ο καπετάνιος, που φυσικά τον παραβλέψαμε και οι δυο μας, γιατί εκείνος μου είχε λύσει ήδη τόσες απορίες, που θα μπορούσα να γράψω και ολόκληρο βιβλίο!
(Οι άλλοι έφυγαν, δεν άντεξαν στην πείνα, στο σκοτάδι και στο κρύο, ούτε μπορούσαν να περιμένουν άλλο).
Αφού πρώτα τους ρωτούσα για την οικογενειακή τους κατάσταση, μετά η ερώτηση ήταν ίδια σε όλους και ούτε ξανα - χρειάστηκε να την επαναλάβω. Είχαν πιάσει όλοι το νόημα και περίμεναν υπομονετικά την σειρά τους, ενώ συμμετείχαν και χαμογελούσαν στην ανάλογη απάντηση του κάθε συναδέλφου τους, σίγουρα και φίλου τους.
Όταν μια ομάδα ανθρώπων δένεται με τέτοιες καταστάσεις, δεν μπορεί παρά να γίνουν φίλοι!
