Κάπου εκεί, αν και δύσκολο, ανέλαβα πάλι εγώ την συζήτηση, για να σπάσω εκείνη την μεγάλη σιωπή, που κούφαινε τ’ αυτιά μου…
Ζήτησα απ’ τον καπετάνιο, να τους ρωτήσει:
«Πώς νιώσανε την Πρωτοχρονιά που ήταν μακριά από τους δικούς τους;»
Και η απάντηση ήταν:
«Περιμένουν το 2010 να είναι καλύτερο απ’ το 2009!
Τους το ευχήθηκα ολόψυχα, με κινήσεις και με λόγια, βάζοντας και τα δυο χέρια στην καρδιά μου κι εκείνοι με κατάλαβαν πόσο το πίστευα και μου χαμογέλασαν πάλι με αγάπη, κάνοντας κι εκείνοι την ίδια κίνηση.
